DAG 1 AMSTERDAM - CANCUN

Vroeg op en dan naar Schiphol. Even een bezoekje aan Café Amsterdam,

een oude traditie. Een paar uurtjes vliegen (11) vlogen voorbij.

Bij de douane hebben ze een leuk systeem ontwikkeld om je koffers te controleren ; iedereen moet op een grote rode knop (zoals je die ook wel in tv-quizzen ziet) drukken en aan de hand daarvan gaat er een stoplicht branden. Is het groen kun je doorlopen, is het rood heb je pech. Dan wordt jij en je koffers binnenstebuiten gekeerd, en dat kan even duren. Eigenlijk wel net zo eerlijk.

Wij hadden gelukkig allemaal "groen" en konden dus door naar buiten waar je wordt opgewacht door hordes taxichauffeurs, kruiers en andere duistere lieden die je (uiteraard tegen de beste prijzen) allemaal willen helpen met sjouwen, vervoer en excursies. En ergens daarachter verborgen staat heel anoniem ook nog je hostess. Ze was kennelijk haar bordje met OAD vergeten. Of al bezig met haar eigen vakantie, zoals later bleek. Ze was n.l. ook "even" vergeten door te geven aan collega's dat wij een week later in het El Dorado zouden zitten en dus met veel geluk retourvervoer hadden.

En dan sta je aan de andere van de planeet en is het al even traditioneel, zeikweer. En niet zo'n klein beetje ook. Watervallen vanaf het dak.

We kregen wel de automobiel direct en toen in kolonne met de alarmlichten aan naar het hotel Margarita. Een soort autorodeo maar dan op de openbare weg.

En het voordeel van de luxe MPV werd bij het hotel al onmiddelijk duidelijk. Zulke mensen moeten geld hebben was de foute gedachte van de portier, en wees ons de beste parkeerplaats, die er zeer schaars waren. En hij kreeg de fooi van een Fiat Panda ! Het hotel was niet slecht, maar ze zien de sterren daar dubbel.

Eerst de noodzakelijke dingen afgehandeld, bier opzoeken !!. Het bier gaat daar per emmer wat ons gelijk al goed beviel. De emmers waren niet aan te slepen. 5 flessen voor 60 pesos = ongeveer 4 euri's. Niete slechte. Na een goede maaltijd en ongeveer 26 uur op de pootjes kwam dan ook een welkome nachtrust.

DAG 2 CANCUN - CHITZEN ITZA - MERIDA

Al weer vroeg op, zo tussen 5 en half 7. Je zit nog in een ritme en we moesten ook nog zo'n 325 KM kachelen.

Een ontbijtje naar binnen gewerkt en toen naar de lokale Wallmart voor wat spulletjes, o.a. een koelbox en ijs.

Binnen de eerste meters worden we al bekend met de Mexicaanse verkeersdrempels, de "topes". Ongeveer 30 cm hoog en met een hellingshoek van 60 graden, steil dus. En we gingen er vol op af. Door een noodstop toch nog de onderkant van de auto weten te redden. Maar je bent wel gelijk gewaarschuwd. Bij sommige staan borden en zit er nog een kwastje verf op, bij de meeste niet. En er zijn er veel !

Door een onbedoelde sightseeing waren we wat verlaat en namen we de tolweg, één van de weinige snelwegen zonder drempels, naar

Chitzen Itza, een belangrijk Mayabolwerk in Mexico. Werkelijk indrukwekkend en dan met name de grote tempel en de Zaal met Duizend Pilaren. De foto's geven een beetje indruk. De grote tempel heeft 4 trappen met 91 treden waarvan je er twee kunt beklimmen. Een hele klus, vooral de afdaling omdat het allemaal erg stijl is. Verder wordt je daar en in de directe omgeving werkelijk belaagd door de locales die je van alles proberen te verkopen. Ze springen je bijna letterlijk voor de auto. Of ze spannen een touw over de weg zodat je wel moet stoppen. Je kunt dan of wat kopen of beleefd weigeren en je weg vervolgen.

Wij togen via de tolweg, waar je overigens bijna helemaal alleen rijdt, naar Merida, een grote stad met meer dan 700.000 inwoners en die wonen volgens ons bijna allemaal in het centrum. En daar stond ook ons hotel Maya Yucatan, volgens de reisgids 4 sterren, maar daar waren zeker 2 vallende sterren bij. Ze zijn niet slecht, die hotels, maar in vergelijking met de USA, Canaries of Middelandse Zee hebben ze heeeele kleine sterretjes. Aangekomen eerst weer de bieren gezocht en een fijne maaltijd en toen voorbereidt (alcoholisch dan) voor de dag van morgen. Wat de maaltijd betreft, dit behoeft een extra vermelding Het restaurant heette Pancho's naar de beroemde Pancho Villa, een rebellenleider uit vervlogen tijden. De cammareros waren allemaal traditioneel gekleed en maakten er een mooie show van wat je een beetje op de foto's kunt zien. Al met al een mooie dag.

DAG 3 MERIDA

Vandaag is de eerste rustdag en de gelegenheid om omliggende plaatsen van Merida te bezoeken wat wij uiteraard niet gedaan hebben.

Om 7 uur op, het wordt een gewoonte, en samen met Alfredo een wandelingetje gemaakt door de hoofdstad vanYucatan.

We zijn zelfs 2 keer ter kerke gegaan en over de markt gestruind. Om 8 uur sochtends een lekker bakkie leut (een uitzondering) op het marktplein, dat doe je thuis niet. We besloten om in de stad te blijven en de dames op te halen voor een ontbijtje in dezelfde koffietent. En daar hebben we HEM ontmoet, Alfonso. Hij vroeg waar we vandaan kwamen en op 't antwoord Ollanda kende hij dat natuurlijk. Maar niet Amsterdam, nee, Utrecht kende hij wel. En hij wilde graag met ons praten om zijn Engels op te halen. Wantrouwig als wij zijn hadden we het idee dat er een catch achter zat. Hij vertelde ons alles wat we wilden weten, en meer. Toen we hem later "toevallig" weer ontmoeten op de zondagmarkt groeide ons wantrouwen nog meer, maar achteraf beschaamd heeft hij ons wel geleidt naar de mooiste koopjes. (streetvendors al conmen, they sell shit quality). Viva Alfonso !!

Na een bezoekje aan een internetcafé even terug naar de kamer voor een verfrissinkje, een Solletje dus. Beetje OH-en en drinken, een soort siësta, zeg maar. Tegen een uur of 4 weer naar de markt. Inmiddels waren een aantal straten, net als de dag ervoor, afgesloten voor terrassen en Mariachi bands. Lekker gezellig ! Na de broodnodige inkoop (NOTE: na 5 uur geen bier meer bij de supermarkt op zondag) hebben we nog een maaltijd genuttigd bij een restaurant wat er veelbelovend uitzag, maar dat zeker niet was. Bij binnenkomst deden de WC's het nog en 2 uur later niet meer. Bad luck, want het interesseerde niemand, zeker het personeel niet ! Tijd om op te stappen en een terrasje te pikken. En dan toch maar te bed. Wat nog wel opviel waren de zeer jonge (8 tot 10 jaar) straatverkopers die tot middernacht bezig waren sigaretten, rozen en meer spullen aanhet verkopen waren. Sigaretten kunnen ook per stuk !! Al met al is Merida een gezellige stad.  VOLGENDE VERSLAG