Zondag 1 Augustus 2010 – Een dagje Albuquerque.

Ondanks de lange dag en het late uur gisteren zijn we weer schuw vroeg wakker. Is niet erg want dan heb je wat aan de dag. Marion is op pad om een vroeg bakkie leut te scoren, wat in de lobby dag en nacht gratis af te halen is. Vanaf 6 uur is er ook gratis een ontbijtje te krijgen, dus gaan er ook wat muffins mee naar de kamer. Voor de tweede koffieronde houdt ik haar gezelschap, want ik wilde nog wat foto’s maken van de Hotrods, en die zijn al voor 7 uur aan het pakken, dus ik moet snel zijn. Maar ik heb ze er allemaal op, dus zijn we weer blij.

 

    

    

 

Bij de tweede koffieronde nemen we direct maar een rondje mee voor de medereizigers, die zeer gecharmeerd zijn van deze roomservice, evenals van de uiterst comfortabele bedden.

Na de ochtendwassing, waarbij ik erachter kom dat de spuitbus deo niet tegen cabinpressure bestand is, nemen wij ook dat complimentary breakfast tot ons en begeven ons vervolgens op weg voor een tweede bezoek deze vakantie, en het eerste van vandaag,  aan de Wal*Mart.

 

Daar nemen we alvast maar twee karren, want er moet zowiezo een koelbox mee (wat een mooie 28qrt Igloo voor 15 dollar is geworden), en een tree water, en flesjes fruitpunch voor onderweg, en dan is een kar zo vol. De andere kar wordt nagenoeg volledig gevuld door ons reisgezelschap, die met lege koffers gekomen zijn en die goed gevuld weer mee terug willen nemen.

Spijkerbroeken, korte broeken, onderbroeken en diverse andere kledingstukken verdwijnen in achter elkaar in de grote grijze winkelwagen. Plus nog wat gevarieerd ander spul.

 

Eén van de betere aankopen is een CR2032 batterij, voor de afstandbediening van de automobiel, zodat de centrale vergrendeling weer werkt. En wat nog belangrijker is, de automatische zijdeuren en achterklep, die nu zonder inspanning open en dicht kunnen.

Omdat deze Wal*Mart niet al het verlangde in de juiste maat had, is onze volgende stop het dichtstbijzijnde Supercenter waar ook weer het één en ander van eigenaar wisselt.

 

Daarmee gaat een leuk aantal uren verloren, zodat het weer tijd is voor een lichte lunch, die voor ons als vanouds, gebruikt gaat worden bij Taco Bell. Ook André en Wiesje vinden de Chicken Quesadilla’s gelukkig erg smakelijk en hierna gaan we op zoek naar de lokale Harley dealer genaamd Thunderbird Harley Davidson.

Albuquerque is een uitgestrekte stad, en we moeten zo’n 20 KM rijden om er te komen. Dan kun je mooi bekijken dat de stad echt in een vallei ligt, waar de Rio Grande doorheen meandert.

Bijna alle huizen en gebouwen zijn in terra cotta kleuren uitgevoerd, en doen erg Mexicaans aan.

Zelfs de viaducten en geluidsschermen zijn in kleur aangepast.

 

  

 

Ook bij de Harleyboer verhuizen weer een paar volle tassen naar de T&C. Ik maak nog een paar foto’s van een aparte motor, Shovel voor de kenners, en dan besluiten we richting hotel te gaan, om een beetje bij te komen van de shoppingspree. Als we in dit tempo door gaan zijn we al failliet voor de week om is. Maar goed dat we meerdere creditcards bij ons hebben.

Na de verlate siësta gaan we richting Downtown, een beetje sightseeën en een hapje eten.

Historic Downtown heet hier Old Town, en dat is niet de enige overeenkomst met zijn naamgenoot in het ons zo bekende Kissimmee. Veel souvenierwinkels, afgewisseld met Arts & Craft galeries en restaurantjes.

Maar dan in hacienda stijl.

 

  

 

Het grote verschil is dat hier de meeste zaken om half zes sluiten, maar gelukkig vinden we nog een grote souveniershop waar we nog wat geld kwijt kunnen. En de restaurantjes zijn ook nog open. Marion wilde persé in New Mexico Mexicaans eten, en dat hebben ze allemaal. De meeste zaken zien er wat shabby uit, en onze keus valt op één die er wat beter uit ziet, Fiesta Mexicana. Het eten was er niet slecht, maar de bediening liet te wensen over.

In de tijd dat wij de eerste bestelling, de drankjes, konden doen had je in een gemiddeld Amerikaans ketenrestaurant al we met de buikjes rond buiten gestaan. En bij iedere bestelling miste er wel wat. Het al wel typisch Mexicaans zijn. Onze fooi was daarom licht Hollands.

 

  

 

Maar zoals gezegd, het was mooi te kanen, en na de maaltijd is het tijd voor ontspanning, dus gaan we weer naar de Hampton Inn voor een duik in het frisse zwembad, en een zit in de bloedhete jacuzzi. Om half tien zitten we  weer fris aan de MGD waar ik het verslag bijwerk, al vast wat foto’s op de harde schijf zet en de dames experimenteren met telefoons.

We maken het niet laat vanavond, want morgen gaat de reis richting Grand Canyon.

Maar dat staat wel in het volgende verslag.